Zastanawiałem się długo nad tym dlaczego moje pokolenie jest takie, sam nie wiem, introwertyczne (?) Dlaczego tak wielki odsetek młodych ludzi zagraniczni uczeni uznają za cierpiących na tzw "social anxiety". Dlaczego sam kołyszę się ze swoją fobią społeczną. I chyba znam odpowiedź. Zostałem wychowany według pewnych i jasnych wzorców. Bez telefonu komórkowego, internetu i parcia na szkło. Nie zdążyłem nawet dojść do nastoletniego buntu, gdy wszystkie cuda technologii wpadły nieoczekiwanie w moje życie. Rozwój i nowe potrzeby nabrały kosmicznego tempa i wpłynęły tym samym nie tylko na sposób i wygodę życia ale również na światopogląd społeczeństwa. Nie pozostało zbyt wiele miejsca na zasady, którymi kierowali się nasi rodzice wychowując nas.
Mnie.
Nie do takiej rzeczywistości mnie przygotowano. Nie na taką presję ani na takie tempo życia. Więc mimo wszystko usiłuję zdążyć. Mam fobię społeczną, bo starając się nadążyć narażam się na upadek. I nie chcę upaść na oczach wszystkich.