marzyć

Dłuższa przerwa...

 Nie wiem co napisać... chyba tyle, że się ogarnaim.... bardzo usilnie...:) Choć mozna by powiedzieć, że jak zawsze:)

Ale mam taką pustkę jakąś w sobie, jakiś głód i uwaga, nie chodzi o miłość ;p raczej o spełnienie się na jakimś polu... chyba o brak jednej pasji. za dużo rzeczy do okoła mnie interesuje...za dużo jest takich, które robić trzeba i przez które nei mozna się poświęcić tej jednej wybranejj... no wałśnie ale co jest tą jedną?

Mam kolegę. Mój rówieśnik. Kiedy był w pierwszej klasie liceum mozna go było okreslić mianem jak najbardziej przecietnego ucznia... człowieka. W pewnym momencie zaczął się zastanawiać - czy jest coś w czym mógłby osiągnąć mistrzostwo, coś w czym mógłby byc najlepszy. Chodził i pytał różnych znajomych co by mu polecili. Wybrął chemię. Już pod koneic roku pojechał na olimpiadę chemiczną i będąc na niej w pierwszej klasie  przeszedł dalej. Nie pamiętam jak dokąłdnei przebiegała historia jego sukcesów, ale ostatecznie został zwolniony z matury z chemii.

Jest to jakaś neiwielka cząstka z życia tego człowieka - reszta nie jest równie świetlana :)

Ale zawsze jak o nim pomyślę - to przychodzi taka refleksja - naprawdę tak bardzo sami siebie ograniczamy??

To jakis absurd!

Tak mało jest pól na których się spełniam... które nawet mecząc dają poczucie zadowolenia... trzeba coś zrobić

czas przemian... analiz...

jak dobrze, że Bóg potrafi wydobywać jakies dobro z każdej nawet beznadziejnie upokarzającej sytuacji... ciągła szkoła życia ... studium samego siebie...

---------------

zdjęcie z mojej 18 --> i nikt takiej nie miał, NIKT... eh niepowtarzalne:):*