Pikająca kreska.

5,6,7,1,2,3,4. Brak, czas, brak, czas. Chęć chcenia, to za dużo. Kolejne rozmyślenia? Jakiś dłuższy wpis? Żadnych złudzeń. Gdzie składnia? Gdzie? Świadomość, świadomość, świadomość i wszędzie cyfry, wszędzie chaos. Harmonia powstaje z chaosu, tak powstaje. Za dużo tego w umyśle, a może za mało. Dziękuje za dzisiejsze spotkanie. Miło mi się rozmawiało w towarzystwie przyjaciółki i przypadkowo spotkanej przyszłej przyjaciółki (liczę na to). Rozmowa trochę nie wychodziła momentami, ale nie ważne. Liczy się fakt spotkania. Sam fakt pomilczenia potrafibyć więcej warty od rozmowy. Mimo wszystko późniejsza dyskusja o kolorach była naprawdę świetna. Tak wiele. Misja i jeszcze raz misja. Mam obiekcje ku temu, że misja może nie wypalić. Wiesz dlaczego zwróciłem uwagę na pomarańczowy kolor? To symbol. Wychodzisz z depresji, każdy człowiek opuszczający to więzienie zaczyna lubić podświadomie pomarańczową barwę i jej pochodne. To stąd ta kurtka, kolor włosów. Szczerość to tak dużo. Miło mi widzieć ten fakt. Na tą chwilę tyle.