Moja słodka tajemnica.  

Zrozumienie w niezrozumieniu. Czyż to nie ironia? Za dużo tego ostatnio, stanowczo za dużo. Wiedza? Jaka wiedza? Jeżeli wychodzi na to, że idzie ją o kant krzesła potłuc. Po raz kolejny błąd. Może zbyt powierzchniowe na to spojrzałem. Może pomarańcz następuje cyklicznie po fiolecie?  Nie wiem. Może to było zbyt optymistyczne myślenie? Sam fakt tego. Pociąg pośpieszny to czasem zły pomysł na podróż. Nie specjalnie da się wtedy dostrzec obiekty, pola, lasy itp. , które mijamy podczas podróży. (Choć w polsce to bez różnicy.) Ludzie... o nie to zbytnio pochlebia. Pownienem napisać po prostu ludzie. O tak. Dobrze, że zdaję sobie sprawę z tego, że nie można rzucać perły między wieprze. I bardzo dobrze. To była dobra nauka. Niech wieprz pozostanie sam ze sobą. W końcu ktoś przesączył ten płyn z wszelkiego rodzaju farfocli. Oj... przecież te farfocle uważają, że są perłami. No tak. Idioci prędzej czy później sami się wybiją. Im mniej idiotów na świecie tym lepiej. Gardzę takimi ludźmi. Pocieszające jest, że wśród nich można odnaleźć LUDZI. Często zagubionych, ale lepiej razem.  Pozdawiam pewną osobę, która siedzi w więzieniu na swoich warunkach. Zdaję sobie sprawę, że to więzienie i wiele sytuacji stało się przeze mnie, ale to nie miejsce na smucenie, to byłaby strata czasu. Za nim słońce zajdzie chcę przekonać się do wyniesienia z niego, ale będę musiał dokonać czegoś bardzo trudnego. Inne formy spłacania długu są dla idiotów.  Za dużo tego, a tak w ogóle... To gdzie się podział kontrast?