Full moon

Jest gdzieś koło pełni.

Ja siedzę i się nie mogę skupić.

Na ile to wina Księżyca?

A na ile wina tego, co dsię wydarzyło?

Znowu zaczęła się kołomyja.

Totalnie nie ogarniam, co się dzieje.

Zamiast robić chemię,

gapię się bez sensu w literki.

I nic do mnie nie dociera.

Zamiast myśleć o tym, co powinnam zrobić,

Skupić się nad tym, czego powinnam nauczyć,

Moje myśli błądzą gdzieś daleko.

Bardzo, bardzo daleko, choć jednocześnie blisko.

Jak sie z tym wszystkim czuję?

'Nie wiem' jest zwrotem kluczem.

Dobrze i źle. 

Radosna i przybita.

Ze skrajności w skrajność.

Zupełnie rozdarta.

Tylko.... cóż to, to dziwne odczucie?

Kiedy przez głowę przebiega to jedno świeże wspomnienie.

Gdzieś w okolicach serca i jeszcze ciut niżej,

w bliskim sąsiedztwie pępka.

Nie wiem, do prawdy nie wiem, co się dzieje.

Chciałabym tylko w tej sytuacji

Nikogo nie skrzywdzić

I jednocześnie żyć w zgodze z samą sobą.

4.

64.

79.