Siedzieliśmy, słowa z nas płynęły.
Osiadały. Na trawach. Powietrzu. Niebie.
Płynęliśmy. W stronę marzeń.
W wiatr pragnień oplecieni. Precyzyjne. Z dystansem.
Rozwiewał zmysłowe idee, zagłuszające trzepot motylich skrzydeł.
Motyli... zakreślających smugę ciszy na niebie.
Skrzydeł... podróżujących. Jak nasze myśli...
Przez tą krótką chwilę... o długiej historii...