zakonczona opowieść ;(

28. 05. 11- 08. 10. 11 ;( nas już nie ma szkoda ze ja codziennie probóje się z tym pogodzić, a Ty z uśmiechem bawisz się tym...

Siedzieli obok siebie nic nie mówiąc...

Jego spojrzenie było takie obojętne...

Spoglądał na nią, jakby

nie chciał jej widzieć...

W powietrzu wyczuwała

jego obcość...

Coś się zmieniło przez ten czas...

On był kimś zupełnie innym...

Nawet nie potrafiła go nazwać...

Nie czuła jego bliskości...

Milcząc...

Nieśmiałym krokiem odchodziła...

On kazałjej odejść...Mówił to

z uśmiechem na ustach...

Ona starała się go odwzajemnić. lecz

za bardzo ją to bolało..

Nie potrafiła i nie chciała się z

tym pogodzić... Mimo że nie był

ideałem to przy nim czuła się

inaczej... Lepiej...Owszem...

wiele razy przez niego płakała, ale bez

niego nie umiała sobie poradzić...

Szkoda, że teraz jak dziecko musiała

uczyć się wszystkiego na nowo...

Bez niego każdy krok...

Każdy oddech.. Każde nawet

najmniejsze słowo sprawiało

jej tyle trudu... Najgorsze

było to że to już nie wróci...

Ona dla niego przestała istnieć...

Nawet nie zaczoł jej kochać i odszedł...