"Gorzkimi
łzami rozpaczy
zmywam z twarzy
pozostalosci
marzen
...wczorajszego wieczoru.."

"Wierzyć mam?
Czy Teraz będzie Lżej, tak jak Chcę?
Boję Się...
Zbyt wielu niewinnych Spraw
I Złowrogich Spojrzeń...
Dlatego Już wszędzie Ukrywam Twarz..."

'W moim pudelku wypelnionym emocjami potrafie zobaczyć tęcze jaskrawe.

Moj smutek i łzy w tym drugim zamkniętym gdzieś..
głęboko tak by go nie znaleźć.
Nie dotrą do mnie kolory te żywe jak i te martwe
bo w dwoch oddzielnych je trzymam.
Kiedyś odnajde sensowny smak. smak duszy,

i dotkne jej by poczuć jej ciepło.. lecz boje sie, tak strasznie sie boje
że ogarnie mnie lęk, spanikuje...
odejdę w otchłań. Otchłań zapełnioną samotnością
i cichą delikatnością.
Wrażenie , że mogę tam dotrzeć podnosi mnie jak i załamuje,
lecz wiem, że nie mam wystarczająco sił
by sama się wznieść i odlecieć w bezradności kres.
Czuje,że mam troche wiary i mocy w sobie
i w te dwa zamnknięte i oddzielne światy.
Wisząca w powietrzu atmosfera niepewności
dodaje uroku mej świadomości, osamotninej zdolności.
Pojedynek myśli, potok nie kończących się marzeń
nie jest zacięty lecz płynie dalej
tak jakby nigdy nie chciał się znaleźć..'