sama

Dziś idąc chodnikiem przez miasto rozglądałam się dookoła. Chciałam zobaczyć codzienność mieszkańców mojego miasta. Tu jeden je obwarzanka i czeka na autobus, drugi pisze sms na telefonie, a jeszcze inny rozmawia z panią z kiosku. W sumie nic ciekawego, lecz nagle z parkingu szedł w kierunku przystanku autobusowego pewien chłopak. Mial około 19 lat. Dobrze w sumie ubrany, z torebką i z karteczką w rękach. Podchodził do każdego pokolei prosząc o pieniądze. 

Chłopie! Jesteś młody, zdrowy! Weź wyrzuć tę karteczkę do kosza i do roboty! 

W duszy płakałam, krzyczałam i sie zastanawiałam. Z jednej strony było mi szkoda, bo nie wiem co spowodowało go do tego, że musiał żebrać. Z drugiej strony byłam zła. Ludzie, którzy pracują ciężko mimo chorób, ich stanu w rodzinie, czy możliwości, to pracują, a on nie. On chce wyciągnąć, zabrać, ukradnąć. Chce mieć pieniądze, na które inni sobie zapracowali. 

Podsumuwując to co zobaczyłam, mam teraz jeszcze więcej motywacji co do nauki, swojej przyszłości. Dla mnie by było wstydem prosić kogokolwiek o pieniądze, na które ten ktoś ciężko pracował, a ja za ten czas dobrze się bawiła ze znajomymi, czy poprostu wydała na alkohol, papierosy czy jakieś używki. 

W S T Y D !!