Historia się ponawia. Tym razem główną rolę gra inny bohater. Całkiem przyjemnie jest na nowo poznać smak pozytywnego zaskoczenia, zwłaszcza teraz, kiedy wszystko dookoła zdaje się blokować jakiekolwiek przypływy radości. Kolenjny raz łapię się na tym, że moje teorie są tak zawodne, nie da się przecież zdystansować do czegoś, co się jeszcze chwilę temu było zwykłym urojeniem a teraz realizuje się w tak bezpretensjonalnej formie. Czekam na rozwinięcie fabuły... 

Czuję do Ciebie żal za to jak wielkim ignoralntem jesteś. Coraz pewniej stawiam Ci zarzuty. Mam nadzieję, że kiedy ktoś powie Ci, że się zagubiłeś nie zaprzeczysz mu tak jak zaprzeczyłeś mi. Twoja nieobecność daje mi spokój ale mimo to tęsknię.