Nigdy nie mów nigdy (cz.5)

              NIGDY  NIE  MÓW  NIGDY (cz.5)

         Wsiadając na motor przytuliła się do niego przytrzymując się. Jego ciało było tak cudowne, że Paula nie chciała go nigdy puścić.

-Dobra mała. Już usiadłaś wygodnie?

-No możesz już jechać.

Ku jej zdziwieniu jechali w kompletnie inną stronę. Dziewczyna postanowiła przemilczeć to przynajmniej teraz, bo i tak by jej nie usłyszał. Po jakimś czasie dojechali nad jezioro. Nie znała wgl tego miejsca i nie wiedziała po co ją tu przywiózł.

-Mogę wiedzieć dlaczego nie odwiozłeś mnie pod dom? zapytała trochę podirytowana

-I tak masz jeszcze 3 godziny czasu, a jakbyś nie zauważyła jesteś pijana, więc lepiej żeby Ci przeszło, na tyle ile to jest możliwe.

         Złapał ją za rękę i zaprowadził na pobliską ławkę.

-Dziwne, że nie obrzucasz mnie wyzwiskami za to, że nie zawiozłem Cię na wyznaczone miejsce.

-Przypuśćmy, że przywiozłeś mnie tu dla mojego dobra, tak więc nie będę Ci robić wyrzutów.

Widać było, że jest bardzo zmęczona tym dniem, dlatego oparła głowę o jego ramię i zamknęła oczy. Rick przytulił ją do siebie bardzo mocno...

-Jakbyś wiedziała jak bardzo się w Tobie zakochałem mimo tych kilku dni to na pewno byś mi nie uwierzyła. Jestem pewny, że kiedyś spowoduje, że i Ty coś do mnie poczujesz...

Po tych słowach pocałował ją w czoło i delikatnie wstał, aby się nie obudziła. Wziął koc ze schowka w motorze  i przykrył ją nim, a sam położył się na trawie spoglądając na nią dopóki sam nie zaśnie.