ironia

może nie dotyczy mnie tak całkiem

ale to jest tak że jak ja już zdałam mój/nasz związek na kompletnie straty

to on wkońcu zaczął się starać

walczyć o mnie 

o nas

dopiero po roku dotarło do niego że może jednak warto za mną być

że może jednak ten związek ma sens

że mnie ranił, nie będąc tego świadom

lub może i będąc 

że nic nie czuł 

i może nadal nie czuje

a może po prostu dążył tylko do tego jednego

przyziemnego aspektu bycia w związku

hmm

sama nie wiem

chcę go kochać

i kocham

ale i chcę być kochana

szanowana

i chcę aby jednak nie traktował mnie dobrze tylko gdy jesteśmy sami

a w innych towarzystwie to jakbym była dla niego udręką

może jestem niesprawiedliwa

może

ale tak czuję

tak było do soboty w sumie

jest lepiej

ma być jeszcze lepiej

DĄŻMY DO IDEAŁU:*