je suis un peu triste
Dodano: 10 KWIETNIA 2014
,
,
śmieję się cały dzień
jakby w twarz tej chorobie
płakałam przed snem
bo tylko w sen mogłam uciekać
a tak bardzo nie chciałam jeszcze spać
nie powiem Ci przecież że zwariowałam
nie opowiem jak wypuszczam z rąk przedmioty
i zdrapuję z naskórka resztki uczuć już od dawna nieaktualnych
było jasno na dworze i jak wstałam to aż musiałam zasłonić wszystkie okna
tego też Ci nie opowiem
bo dla Ciebie
przez te okna
to ja mogę tylko wyskoczyć
Komentarze
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika strupy.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
