część 7.

L u c i n d a

Kiedy tata wrócił odetchnęłam z ulgą. Tak bardzo się bałam. Byłam cała roztrzęsiona. Tata pomógł mi się uspokoić i zaniósł mnie do mojego pokoju. Nawet nie wiem kiedy usnęłam. Obudziłam się w nocy. Byłam głodna. Zeszłam do kuchni. Tata siedział na kanapie i oglądał mecz. No tak, jutro była sobota. Zawsze w piątki chodził późno spać. Zjadłam frytki z majonezem które sobie zrobiłam. Mimo sprzeciwu ojca wypiłam jedno piwo. Czułam się o wiele lepiej niż wcześniej. Wtedy zadzwonił telefon. Odebrałam. Dzwonili ze szpitala że James miał wypadek i potrzebuje transfuzji krwi a nie ma bliższej rodziny. Powiedziałam że zaraz przyjadę. Rzuciłam słuchawką i pbiegłam na górę. Szybko się ogarnęłam, zabrałam kluczyki i wypadłam z domu jak oparzona lekceważąc protesty taty.

Pół godziny później byłam już w szpitalu. James miał poważny wypadek. Okazało się że miałam taką samą grupę krwi jak James. Bardzo rzadką. Tylko krew o takim samym odczynniku nadała się do transfuzji. Dali mi sole trzeźwiące by wywietrzyć mi piwo z krwi. Transfuzja się udała. James przeżył operację. Siedziałam przy nim do rana. Fakt, skrzywdził mnie ale kochałam go. Nie umiałam rezygnować bo to instynkt wilka podsuwał mi co mam robić. Zasady wpojenia były najważniejsze.

James obudził się w południe. Byłam wyczerpana ale i szczęśliwa. On na mój widok się wkurzył. Poprosił pielęgniarke bym wyszła. Rozpłakałam się na korytarzu. Pojechałam do domu. Ojciec od razu zaczął na mnie wrzeszczeć ale widząc mój stan emocjonalny i psychiczny dał mi spokój. Cały weekend płakałam leżąc w łóżku. Byłam idiotką. Jemu tylko zależało by mnie zniszczyć. Miał gdzieś co ja czuje. To było okropne.