część 71.

Gabrielle.

Każdy dzień był cudowny. Moja grupa w każdym zadaniu była najlepsza. Wieczory spędzałam z moim ukochanym. Dni mijały bardzo szybko. Aż w końcu nadszedł dzień wyjazdu. To było nie uniknione. A tak bardzo chciałam zatrzymać czas. Niestety, nie dało się. Pakując rzeczy do walizki myślałam tylko żep o powrocie do domu Dylan wyjeżdża. I wróci pewnie dopiero na zakończenie roku. Musiał uporządkować swoje życie w Kaliforni. Porozmawiać i zakończyć to co kiedyś łączyło go z Isabellą. Bałam się że to co jest teraz może się rozpaść bo wróci uczucie którym darzył Isabellę. A tego bym nie przeżyła. Był szystkim co miałam a przede wszystkim ojcem mojego dziecka. Dotknęłam wypłukłości swojego brzucha. Dylan to zauważył bo odłożył koszulkę którą akurat miał w rękach i objął mnie od tyłu. Położył głowę na moim ramieniu.

- Nie martw się, kocham tylko Ciebie. Wrócę, akurat skończysz szkołę i weźmiemy ślub. Wychowamy nasze maleństwo. I nie myśl że będziesz po urodzeniu siedzieć w domu. Pójdziesz na studia zaoczne. Wykształcisz się. Znajdziesz pracę. Zobaczysz, pokażemy Twojej mamie że pomimo tego że będziemy mieć dziecko zadbasz o siebie. Chcę żeby zobaczyła że jestem dojrzały i odpowiedzialny za swoją rodzinę..

To było piękne co powiedział. Wzruszyłam się. Reszte dnia spędziliśmy na pakowaniu rzeczy. Jutro wyjeżdżaliśmy. Czekała nas dzisiaj jeszcze impreza nad basenem. Westchnęłam i wyciągnęłam z walizki strój kąpielowy. Dylan spojrzał na mnie.

- Jeśli nie masz ochoty to nie musimy iść..

Pokręciłam głową i ubrałam strój. A na to miętową sukienkę i czarne vansy. Włosy spięłam w koka. Poszliśmy do pomieszczenia z basenem.

Impreza była świetna. Skończyła się o 3 nad ranem. O 9 mieliśmy śniadanie. Musieliśmy się wyspać. Jednak ja i Dylan mieliśmy inne plany. Kiedy weszliśmy do pokoju od razu zaczął mnie rozbierać. Ja jego też. Całował mnie po całym ciele. Mruczałam cicho.

Po wszystkim położyliśmy się na łóżku i usneliśmy.