Intoxicating embrace of slavery
Dodano: 8 CZERWCA 2014
na koniec świata
na koniec świata
Gdy nie wstaje nowy świt.
Gdy nie ma piękna w nas.
Kiedy kończy się nasz świat i
przyćmiewa nas jego kres.
Nic nie ważne jest.
Czasem tak wiele nam brak,
nie poradzi na to nawet łza.
Chcemy końca,
pragniemy już tylko śnić.
Ile wycierpieć każe los nam?
Nie ma nikogo,
więzi coraz trudniej zacieśniać.
Masz kogoś
i nawet go nie znasz.
Nie radzić sobie ze sobą...
To boli.
Za mało przestrzeni.
Dusi nas ciało.
Czyżby życia już nam było dość?
To nie jest tylko jeden głos.
Wielu nas.
Choć każdy inny - wydajemy ten sam dźwięk.
Tak ciężko się odnaleźć, gdy
Melancholia, Monotonia krępują ruchy,
Chandra wspiera wiernie siostry swe.
Nie odnajdziesz spokoju,
gdy Twoją duszę dzielą na równe trzy.
Nie, dla Ciebie, nie zostaje już nic...
Chciałabym czasem pójść na koniec świata.
Tylko nie po to, by zwiedzać, ale by się uwolnić.
Choć czasem różnie bywa i nawet tam mogą mnie odnaleźć.
Nie ma już dokąd uciekać...
Nie ma gdzie się schować...
i nie ma siły, by stawić temu czoła...
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika slipout.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
