W czasie rewolucji

Robochłop (patrz metrówka), bepoweroholik (tłumaczyć nie trzeba) ;)

Tak, wiem... jestem chudy i nic na to nie poradzę.

Przeżywam rewolucję, to przyjemne. Dziś miałem taki przypływ adrenalinki, że głowa mała... nie opiszę tego tak publicznie, bo raczej nie mogę. I współczuję Arturowi... trzy dentki w jeden dzień?! Wydaje się niemożliwe, a jednak, zwłaszcza, że dwie ktoś przebił celowo - niedobry człowieczek!

Następuje zmiana pogody, co mnie cieszy. Zabijcie mnie, ale chcę zimy. Chcę już móc nałożyć moją ukochaną czapkę, której jeszcze nie kupiłem, ciepłą kurtkę i żeby mróz ściskał, że aż nie będzie się chciało z domu wychodzić. Oczywiście najlepiej, żeby od razu były ferie zimowe ;) Nie, ja nie zmarnuję tego czasu, ani troszkę.

Czuję smak młodości... przyjemne. Nie wiem, tak po prostu przyszło. I nawet już mi dobrze.

I dziękuję wszystkim, którzy przybyli na moje zacne ognisko i dziękuję tym, którzy pamiętali. Ale tylko tym, którzy pamiętali na prawdę.

W powietrzu jesień. Przypomniał się cytat: "W powietrzu gra muzyka uśpienia, przez myśl nie goni już żaden obcy wiatr...". Mógłbym ciągnąć dalej, bo dobrze pamiętam tekst tej piosenki.

Jutro zaplanowany dzień. I sam nie wiem... czy chcę do szkoły, czy nie. Ale chyba... nie. A 1LO to ja powinienem oskarżyć o wykorzystanie moich prywatnych materiałów bez zgody autora, czyli mnie i o! Zero miłosierdzia.

EDIT:

Jakóp stwierdził, że piszę o pierdołach, więc następny wpis będzie najwcześniej za miesiąc, co by się nazbierało "niepierdół" do opisywania. Amen.

"Każdego dnia zaczynam wolniej oddychać."