Dziwne myśli mam w głowie przez tę pogodę. Potrzebuje kogoś, kto będzie blisko, kto czasem pomilczy, a czasem porozmawia. Kogoś kto przytuli i ochroni przed zimnem. Ale z drugiej strony uciekam przed tym. Ze strachu przed bólem. Coś sobie udowodniłam, o czymś się przekonałam. Choć nie postąpiłam całkiem dobrze, to jestem z tego zadowolona. Wiem na pewno, że to było tylko pusta zabawa i właściwie, cieszę się. 'Autobusy zapłakane deszczem Wożą ludzi od siebie do siebie Po błyszczącym mokrym asfalcie Jak po czarnym gwiaździstym niebie Od tygodnia leje w tym mieście Ścieka wilgoć po sercu i palcie Z autobusu spłakanego deszczem Liczę gwiazdy na mokrym asfalcie' J.Kofta - Autobusy zapłakane deszczem A gdybyśmy usiedli przy świeczkach i po kilku minutach słuchania deszczowej muzyki, porozmawiali?