kroplą rosy namalować szczęście 

Bo dziś miałam drugą pod rząd Wigilię i troszkę niewyraźnie wyglądam :)

Chciałabym, żeby wszystkie problemy się skończyły. 

Zmieniłam się bardzo. Mówię co myślę, jestem wredna, coraz rzadziej cieszę się z drobnostek. Nie potrafię ufać ludziom, choć w dalszym ciągu lubię dużo mówić o sobie. Ale zauważyłam, że nie ma nikogo na stałe. Powiesz cokolwiek - licz się z tym, że może to być wykorzystane przeciwko Tobie. Świat stał się pełny zachadzek, na każdym kroku jesteśmy oceniani. Każde wypowiedziane slowo niesie ze sobą konsekwencje. Kilka lat temu czegoś takiego nie było. Kilka lat temu skakałam z radości, gdy ktoś się do mnie uśmiechnął.

Teraz jest inaczej. Nie ma miłości dla osoby, która w nią nie wierzy. Nie ma miłości dla osoby, która nie chce jej przyjąć. 

Szkoda, że nie mogę odciąć się od świata na kilka dni. Tylko ja, muzyka i moje myśli. 


Czemu ranię osoby, które lubię? Czemu nie zależy mi na ich szczęściu? Co z tego, że sama wtedy bym nie była uszczęśliwiona. Już nie potrafię żyć w kłamstwie. Coś mi nie pasuje? Mówię to wprost. 

Ale najbardziej zastanawia mnie jedno. Jak to jest, że im bardziej jesteś wredny, im bardziej szczery, tym masz więcej zanajomych? Przecież ludzę nie lubią wysłuchiwać prawdy, bo to ich boli.

Proszę wszystkich moich znajomych - wygarnijcie mi co o mnie myślicie. Pewnie i tak polowa przeleci mi koło ucha, ale na pewno najważniejsze aspekty zapamiętam. Kto wie, może się kolejny raz zmienię, tym razem na lepsze? Znów zostanę tą grzeczną Madzią, która jest wszystkim posłuszna i nie ma własnego zdania?

Pierdole to, idę spać.

Teraz mam inny cel :)