neutral song.

Patrzyli w dół, ja wraz z nimi, w jednym takcie, "To nasze kredo, rozumiecie?". Patrzymy w dół razem i nie zawachamy się przez chwilę, a strach poniewiera umysłami, wyciąga koszmary i najgorsze wizje z dzieciństwa, boimy się tych potworów. Jeden z nas już prawie opadł z sił, zimny pot zlał jego ciało, widać jak paruje, jeszcze chwilę tak postoi i wyzionie ducha, biedaczyna. 

Z desek wystają zardzewiałe gwoździe, cała ich armia stroszy się i godzi w nasze stopy, a my stoimy i patrzymy niestrudzenie. Nagły krzyk tego z lewej strony, stamtąd dociera przerażający głos i pada, nie wytrzymał, był dzielny. "Następnego nie będzie" - rzekł głos. Uwierzyliśmy i trwaliśmy w tym trudzie. 

Zdawało się, że mijają lata, a to ledwie sekundy, każda przepełniona ogromem cierpienia wszelkiej maści. Ten, który padł, przyszedł do nas bardzo młody i piękny, zostawił nas brodaty i stary. To było dziwne i nic się nie zgadzało, za mało światła, powinno chociaż godzić w oczy, tymczasem kompletnie go brakowało.

Zdałem sobie sprawę, że stoję w kolejce do Piekła, krzyknąłem i padłem. W tej chwili pojawiło się światło, po moją duszę przyleciał złocisty Anioł, rozmawiał z nią, ja już nie rejestrowałem, chociaż mówił - "zostajesz ty szujo, wszyscy u nas sikają na ciebie, przyszedłem tylko po to żeby ci to przekazać". Nie przeżyłem najgorszego, na czym mogło mi zależeć? Widziałem kilka obrazów, bardzo niewyraźne i nieostre, przedstawiały świat, ocknąłem się, wstałem i usłyszałem "ten jeszcze nie odpadł", "więc niech stoi i patrzy, czemu jest taki mokry?", nic nie powiedziałem bo to mocz Aniołów.

Dalej już tylko stałem i patrzyłem, a cała reszta wraz ze mną w jednym takcie.