photoblog.pl
Załóż konto
  1. Photoblog
  2. ptysia1
  3. 2018-02-06
Dodane 6 LUTEGO 2018
1020
Dodano: 6 LUTEGO 2018

2018-02-06

Życie lubi zaskakiwać. Poprawka. Lubimy się zaskakiwać. 

 

Kiedy wracasz do domu tak pełnego i tak pustego za razem. Strach przekraczać próg. Bo przeciez może być tylko gorzej. 

 

W tym momencie ostatecznym, kiedy już tylko to pozostaje. I nie ma już. A zostaje tylko to. I jest. I do ostateczności prowadzi. Tam gdzie boisz się pójść. Nie martw się. I tak tam pójdziesz.

 

A kiedy to już następuje...

 

Właśnie wtedy, kiedy cos pęka. Bo pęka. Własna pierś staje się ciężarem.

NAGLE

Znasz to uczucie? Pamiętasz ten widok. Kiedy każdy gest, każda reakcja i każde spojrzenie. Kiedy żaden uśmiech nie jest taki jak ten. Ten gfłos... Znasz to ?

 

Właśnie o to w tym chodzi. 

 

A mówiąc bezpośrednio. 

 

Więc kiedy jest już tak beznadziejnie, że gorzej byc nie może i trzecie serce - to śrdokowe wręcz łka z bezsilności a do głowy przychodzą myśli przerażające, kiedy już pękasz i wiesz, że brakuje już tylko ułamka sekundy,. Wtedy i tylko wtedy. W tym ostatnim momencie. Kiedy stoisz już nad przepaścią, a jedną noga już nawet nie. To własnie w tej chwili ! To właśnie JEST tak jak filmie. 

 

I wystarcza jedno spojrzenie. 

 

I już nie pękniesz. Już nie wybuchniesz. już oddychasz. Już dobrze. Już wporządku, już ok. Już bezpiecznie. 

 

Bo tylko ten głos jest w stanie Cię zawrócić. 

 

 

zmienia 

2018-02-06 Wpis ptysia1 Wpis ptysia1 Wpis ptysia1 Wpis ptysia1 Wpis ptysia1 Wpis ptysia1 Wpis ptysia1 Wszystkie wpisy

Informacje o ptysia1

  • O sobie: W pewnym miasteczku maleńkim, Schowanym między polnymi drogami W pokoiku małej Panienki Dziewczynka bawi sie felietonami. Irracjonalne historie wymyśla Wnioski z rzeczy małych wyciąga Coś pisze, knuje, przemyśla. Literacko za sznurki pociąga. Wtem niespodziewanie z szafy mroków Wyłania się zielona kuleczka. W dziewczynki stronę kilka kroków "Strach" w myślach mówi Panieneczka Puchaty stworek zielony oczka swe ukazuje Pięknę, ogromne, tęczowo truskawkowe. Dziewczynki nóżkę delikatnie obejmuje i mówi" ja kcem bajki kololowe." Dziewczynka za rączkę stworka łapie. Przedstawia się Marta, do niego uśmiecha. stworek szczęśliwy za Matrą człapie. Odeszli daleko i dawno. Ich twarzy nie pamiętam już wcale. daleko i dawno ALE. Nie musicie mi wierzyć. To twór pióra mego. z realią nie może sie mierzyć Lecz piątku tamtego. List dostałem o tytule ciepłym. Od wyobraźni, z odciśniętą łapką. Byłbym człowiekiem Haniebnym gdybym przeczytać nie łaknął. Marta potworka przygarnęła do siebie Jest dobra i ciepła, kochająca. Ma u niej cudownie, jak w niebie I piękna jest więź ich łącząca. To juz koniec bajki O Marcie Co potworka zaakceptowała I nadal będę wierzył uparcie Że jest niesamowita cała !
  • Konto założone: 16.05.2010
  • Ostatnio online: 9.05.2018

Inni użytkownicy: paczeolihebygunmagda2025aikata13veryverydreamluko1995mateuszkaminiarzopplpagangodpatiizdoongmailcomlukas19956


Inni zdjęcia: Ja nacka89cwaWieczór nad jeziorem andrzej73... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24