AnGeL

w zakletych marmurowych pałacach żołnierze z obsydianu pilnują tajemnicy w zakletym kręgu z marmuru spoczywa pod złotymi skrzydłami wielka tajemnica w przestworach w ścianach przedziera sie wiatr i promienie słońca krople tak kryształowe jak oczy tajemnicy spadają bezdżwięcznie na posadzke wielka tajemnica rozpalają sie pochodnie marmurowy pałac wypełnia sie ogniem szkarłatne morze wdziera sie przez ściany ściany zaczynają rytmicznie się trząść marmury opływają szkarłatem poprzez korytarze zaczyna pędzic życie w sali tronowej wielkiej tajemnicy chóry zwiastują nadejście pośród złotych kotar dochodzą szepty zza wielkich alabastrowych kolumn dostrzec można ruch na sale tronową weszła wielka tajemnica pałac trzęsie sie rytmicznie szkarłatne moze jest wszedzie bo to ona... królowa mego serca weszła na salę zamieszkała w pałacu poruszając serce do życia do bicia krew i życie znów zaczęły płynąć bo obschniętych żyłach pustych korytarzach wielka tajemnica w sercu moim wielka tajemnica z krainy swiatła kocham Cie wielka tajemnico i te wielkie białozłote skrzydła otulające mnie co noc