No nie wiem, co dalej..

**************************** Ciężko.. Ciężko u mnie z psychą. Tęsknota daje za wygraną. Brak poparcia ze strony osób, które powinny być najbliższe. Zabierają mi szczęście. Nie pozwalają na nie. Ciągle im coś nie pasuje, gdy dostaję trochę uciechy i poczucia ciepła. Kochanie... Tak mi Ciebie brak. Odjechałeś, zostawiając mnie z pustką na peronie. I chusteczką ocierającą łzy. Wszystko przez nich. Ty wiesz, jak bardzo Cię potrzebuję. Szkoła. Coraz więcej nauki wchodzi mi na głowę. Czy podołam? Powątpiewam, znając siebie i swoją ochotę z brakiem chęci. Tęsknota nie pozwala myśleć, funkcjonować, żyć, pracować. Jedynie myśl, że znów będziemy razem, że Śmierć nas nie rozłączy przed tym wszystkim, czego nie przeżyliśmy. ************************** Czasem dobrze jest przelać myśli. Czasem.