z wakacji xD

Niby nic, a jednak coś. Tyle uczuć się we mnie miesza. Chyba ta sobota byla mi potrzebna, chyba potrzebowałam ten ostatni raz wypłakać ten żal i zrozumieć, że to tak na prawdę nie moja strata. Być może nie brzmi to skromnie, ale tak właśnie jest. Warto było pocierpieć mocniej niż przez te 4 lata w kupę razem wzięte, żebym zrozumiała, że nie warto, że mam wspaniałe życie. Że będzie jeszcze wspanialsze, pozbawione tej cząstki Ciebie. Tak wiele się nauczyłam tego sobotniego dnia, tak wiele przyszło mi zrozumieć. Jasne, że blizna pozostanie, ale to tylko blizna, brzydko wygląda, ale ten, który mnie kocha, zaakceptuje i tę bliznę. Nie ma potrzeby zaśmiecać sobie życia ludźmi, którzy nie chcą w nim brać udziału. Dzięki wielkie tym, którzy są. Niezależnie czy świeci słońce, czy szaleje burza. Oni są. 

Teraz trzeba się zebrać w sobie i zacząć walczyć o marzenia, bo nikt za mnie ich nie spełni. Samo się nie zrobi. Dzięki temu będę silniejsza. Cieszę się, że nie jestem w tym sama, że są osoby, które mnie wspierają, pocieszają w gorszych dniach i dzielą moją radość, gdy los się do mnie uśmiecha.