...pamiętnik...

22 październik 2008 r

Nikt, nigdy nie kochał Go tak jak ja - pomyślała i sięgnęła po kubek z gorącą czekoladą. Wciąż spoglądając na jego uśmiechniętą buźkę na pulpicie jej komputera sprawiała że robiło jej się lepiej. Te dreszcze, które coraz częściej ją przechodzą, niesamowite ciepło w klatce piersiowej i głowie to zapewne przez myśli jej, skupione tylko na dniu kiedy go zobaczy. Marzą jej się jego usta, te ciepłe i miękkie usta, które nie raz doprowadziły ją do szaleństwa. Chce jego dłoni, chce ramion, w których tak skrzętnie potrafi ją ukryć. Sama dobrze wie że w  końcu jej mały koszmar się skończy i te usta, te ramiona i jego ciepło będzie codziennie, kiedy tylko zapragnie go poczuć. Myśl o przyszłości przyprawiają ją niekiedy o łzy, łzy szczęścia. Nie ukrywa że pragnie wyjść za niego i mieć dzieci. Nawet już.
Pepe!- zawołała mama i tym samym przebudzona niczym z głębokiego snu zerwała się prędko. W kąciku ust pozostał uśmiech i gorąca czekolada. Nie lubi gdy ktoś przerywa jej gdy jest w trakcie myślenia o nim. Powrót do rzeczywistości bywa bolesny. Jak się później okazało, mama chciała tylko zapytać o tak mało istotną rzecz, że nawet ja sama zapomniałam o co chodziło.
I znów zasiadła na łóżku, w głośnikach anielski głos jóna, znanego również jako wokalistę ukochanego przez nią Sigur Rós. Idealnie pasują do siebie. Nie raz mówiła że doprowadzają ją do umysłowego orgazmu. Myśli jej napisać? czy nie napisać do niego?- przed momentem napisała, na razie cisza, ale nie martwi się ją, doskonale wie że nie ma takiej ludzkiej, a nawet nad ludzkiej siły, która rozdzieliła by ich. Są jak alfa i omega, frytki i sól, żwirek i muchomorek, Paweł i Gaweł, Bolek i Lolek, seks i orgazm, milionerzy i Urbański razem wzięci. Pasują jak ulał- że tak powiem. Tymczasem wstała i poszła na telewizor. Widocznie czuje się zaspokojona. W myślach wciąż kocham Cię do Niego.