Nie chcę narzekać na pogodę, która w tak fantastyczny sposób uraczyła nas w ten weekend. Teraz widzę, jak potrzebowałam ciepła po wyjściu z domu, słońca budzącego mnie o poranku, wszelkie przeziębienie już nawet ustąpiło i skończyłam tabletki. Tymczasem czekam na ciepłą herbatę, która uprzyjemni mi wieczór, choć wolałabym spijać ciepłe słowa z Twoich ust, a wystarczyć mi muszą te pogaduchy telefoniczne. To pewnie dlatego tak nie mogę doczekać się wrześniowego jutra, które ma być równie piękne. Nie pogniewam się, jeśli pełne będzie Ciebie, i może jeszcze szaleństw rowerem w ogrzewającym powietrzu, tak mi tego brakowało. I chodźmy raz jeszcze owocowo pobuszować w ogrodzie, to wszystko tak wakacyjnie mi się kojarzy. Marzy mi się potrzymać w dłoniach taki czas jeszcze na długo, rozleniwiam się, chociaż coraz bliżej do drzwi z napisem nauka. Z drugiej strony i na to chętnie przystanę, będzie inaczej i może spodoba mi się choć w połowie tak bardzo, jak podoba mi się Nasze leniuchowanie, edukacja razem z Tobą i te niespodzianki w sobotnie południa, gdy masz sobie ze mną do pogadania.