,, Ten, który odchodzi, zawsze ma łatwiej niż ten, który jest opuszczany.'' Prawda?

Na początku może wydawać się to dla was prawdą, jednak gdy przeanalizujemy wszystko po kolei okaże się całkiem inaczej. To tylko złudzenie, ponieważ ten, który odchodzi w danej chwili ma tylko w głowie dobrą zabawę i pewność że poradzi sobie bez tej osoby bo ma wrażenie że znalazł nową lepszą osobę, dopóki jej dobrze nie pozna, ale do tego wrócę później. Wtedy ta druga osoba traci wszystko, jest to dla niej tak potężny cios że przestaje sobie radzić z życiem. Przez długi okres czasu potrafi płakać godzinami, dniami i nocami. W głowie robi się jedno wielkie zamieszanie, ciągłe wspominanie i dążenie do szukania pomyłek, które się popełniło co jest powodem do obwiniania samego siebie. Dni spędzone w domu bo nie ma się nawet ochoty z niego wychodzić, sprawiają że człowiek zamyka się sam w sobie i boi się zaufać drugiemu człowiekowi. Wracając do odchodzącej osoby, jest szczęśliwa przez pierwsze dni czy tygodnie, między innymi dlatego że przechodzi nowe atrakcje w życiu i może poznać coś czego jeszcze nigdy w życiu nie zasmakował. Jednak gdy mijają kolejne tygodnie zauważa co stracił, to nie to samo co było z tamtą osobą. Nie potrafi jej zaufać i powiedzieć wszystkiego co dotychczas mógł zrobić bo ta osoba nie jest na tyle poważna by powierzyć jej swoje problemy i przemyślenia. Zaczyna się wtedy etap głębokich przemyśleń i mówienia do siebie: Jak mogło się tak stać? Dlaczego tak postąpiłam? Czy da mi jeszcze jedną szansę? Jak mam ją przeprosić? No właśnie nie zawsze tak łatwo wybaczyć drugiej osobie tego że zostawiło się ją dla innej bo chciała się zabawić. Często wielkie przyjaźnie i miłości się kończą przez takie coś a człowiek traci wiarę i zaufanie dla ludzi. Czasami warto się zastanowić czy opłaca nam się wystawiać na próbę coś na co przez długi czas pracowaliśmy bo możemy już drugiej takiej osoby nie spotkać na swojej drodze w życiu.