Kiedy byłam mała
Czytałam bajki i bajek słuchałam
Świat nie chciał kłamać
Zaczęłam wpadać w jego pułapki
Wzięłam co dostałam
Choć czasami trzeba drogo zapłacić
Nie możesz mnie złamać
Przestałam dawno wierzyć w bajki.

Wciąż jest małą dziewczynką z łapkami przyklejonymi do szyby i wypatrującą swoimi niebieskimi oczkami wiosny między płatkami wirującego śniegu. Każdego roku z taką samą frajdą przywiesza bomnki na choice i wierzy, że tym razem uda jej się zobaczyć Mikołaja. Nigdy nie przejdzie obojętnie obok sklepu ze słodyczami chociaż dobrze wie, że od nadmiaru sacharozy psują się zęby. Zachwyca się tak banalnymi rzeczami, że to aż absurdalne. Wiele może zdziałać jednym niewinnym uśmiechem. Zawsze do końca ma nadzieje, naiwna. Wciąż chodzi w trampkach i kocha kolorowe rajstopy. Musi dotknąć ognia żeby przekonać się, że można się poparzyć. W swojej małej zabałaganionej główce ma tyle marzeń, że rzeczywistość myli jej się z fantazją. Czasem boi się odezwać pierwsza, ale potrafi wykrzyczeć wszystko co myśli tylko dlatego, że kredki w jej piórniku nie były równo ułożone.

Nie martwcie się, to że jest dorosła nie znaczy, że dojrzała.