...

Sen, a we śnie TY

jak ranna zorza

jak spłoszony ptak

jak polny kwiat

Ty wznieciłaś w mym sercu ten pożar

nie zgasi go nic

jak teraz mam żyć, bez Ciebie być

 Taką Cię wyśniłem, taką Ciebie wymarzyłem

Moja najpiękniejsza, czy CIę spotkam, czy też nie

Bliska i daleka tyle już na Ciebie czekam

Gdzie mam Ciebie szukać, czy istniejesz któż to wie

Sny w nich ciągle TY

wciąż się uśmiechasz

lecz kończy się sen

nastaje dzień

Ja samotny wciąż

na Ciebie czekam

ja nie chce już śnić

chce z Tobą być

na jawie żyć

Taką Cię wyśniłem, taką Ciebie wymarzyłem

Moja najpiękniejsza, czy Cię spotkam, czy też nie

Bliska i daleka tyle już na Ciebie czekam

Gdzie mam Ciebie szukać, czy istniejesz któż to wie

"Gdzie mam Ciebie szukać, czy istniejesz któż to wie"

Właśnie te słowa chodzą mi codziennie po głowie. Dzisiaj po raz kolejny od godziny 2 w nocy do 5 rano nie mogłem znowu spać. Całą noć myślałem o pewnej osobie. Nawet miałem później sen o niej ale to już inna historia. Już jakiś dłuższy czas zastanawiam się czy powiedzieć komuś całą prawdę, dręczy mnie to po nocach :( biję się z myślami i nie wiem co mam robić.  Już kilka lat się nad tym zastanawiam. Jedynie w pracy o tym nie myślę. Wiem, że kiedyś przyjdzie taki dzień co powiem całą prawdę. Zbliża się to małymi kroczkami. Nie wiem czy to wydarzy się w tym roku czy w następnym. Wszystko się może zdarzyć.  Może nawet być tak, że jak powiem całą prawdę to ta osoba mnie nie zrozumie i znienawidzi. Albo zrozumie i wybaczy. Taka jest cała, smutna prawda o mnie :( :( :(.

Przepraszam za to i nie proszę o wybaczenie bo tego się nie da wybaczyć :( :( :( :(