Mam już dość, nie czuję się ...

Mam już dość, nie czuję się dobrze ani choć trochę dobrze a prawda jest tak, że to nie jest miejsce dla mnie. Z całą pewnością nie pasuję do tego otoczenia. Może i chwilami jest dobrze, ale w większości czasu duszę się tym powietrzem co oni oddychają. To prawda – na początku się cieszyłem z tego wszystkiego, czułem się super ale już tak nie jest, bowiem wszystko się zmieniło. Z czasem wszystko wyszło na jaw (...) Chciałbym żyć w „zaświatach”, oddychać brudnym powietrzem i czuć na skórze ciepłe pyły, chciałbym czuć presję milionów ton. To jest życie dla mnie, gdzieś gdzie mało kto chcę być. Codzienna świadomość śmierci sprawiała, że czułem jak me serce tłoczy krew do tętnic i żył. To było cudne uczucie, coś czego nie można doświadczyć na więcej niż 0npm. I dlatego już podjąłem decyzję, jeszcze parę dni do maksymalnie do trzech miesięcy w Oświęcimiu i uciekam. Już mam dość być więźniem w trzeciej rzeszy, mówcie mi nadal, że jestem wolny a ja jednak znów bez przerwy czuję, że mam na nogach łańcuchy z ciężką kulą na ich końcu. Chwilami chciałbym aby postawili mnie pod ścianą, tam gdzie cisza jest najgłośniejsza i żeby jakiś skurwiel wycelował w moją stronę pocisk z ss-manskiego pistoletu. Jak bardzo chciałbym by moja krew sączyła się ze wszystkich zakamarków ceglanej ściany. To chore, na własną prośbę stałem się niewolnikiem i się jeszcze z tego cieszyłem a teraz poznałem prawdę jak małe dziecko poznaję świat. Czasem się zastanawiam, ale większy ruch myśli sprawia jeszcze większy ból więc odchodzę od nich i nie przyznaję się do nich, ale one – myślę wiedzą, że są moje a ja się ich wstydzę i źle mi z tym. p.s. 2 Public Use – K2