Czasem jest tak że człowiek zostaje zupełnie sam

Każdy potrzebuje na chwilę własnej pustyni. Ale ja się boję ciszy

Boję się być małą mrówką pośród skał.

I kiedy nie pozostaje nic innego zawsze mogę sobie napisać nawet sama do siebie.

Albo do kogoś kto będzie wiedział, że to do niego o ile to kiedykolwiek przeczyta.

Bo nie zawsze rzeczy są takie jakimi się nam wydają. I nie zawsze  koniecznie wszystko

co mówią ludzie jest prawdą. I prawie nigdy nie umiemy sie porozumieć, bo będąc mrówkami,

umiemy oceniać rzeczy tylko ze swojej perspektywy.

I są takie chwile kiedy się nie chce być nawet mrówką, każde pojedyncze f mrówce przeszkadza

Powiem więcej. Jest taki czas kiedy nawet to co się napisze jest do dupy niepodobne i można

tylko wcisnąć backspace. Albo i nie.  Wszystko jedno skoro w prawdziwym życiu nie ma opcji clear all.