a gdy w rodzinne strony wracam..

EDIT: dop. autora - cały poniższy wpis nie oznacza zupełnie, że mój humor jest słaby albo go nie ma - w żadnym wypadku - - jest jak najbardziej git :)

Hej pisałem to już do Ciebie, ale dla własnego spokoju napiszę raz jeszcze :

Siedzę tu i teraz, nie tam, nie gdziekolwiek indziej - poprostu w danym miejscu i w danym czasie - czy dobrze to czy źle, nie mnie to oceniać...

Jak te dni wyglądają ? Do jutra wszystkie tak samo...

wybudzenie z przerywanego snu, moze to i lepiej bo taki rodzaj snu jest ciężki...

Pierwszy jest poranny sex oralny ze szczoteczką do zębów, później papieros i kawa...

nie, ni jadam sniadań, nie mam ochoty po raz kolejny wrzucać w siebie tyle chemii...chyba ta kawa i papieros są zdrowsze...

Czas na nawiązanie kontaktu wzrokowego z jedną z moich stałych tu partnerek - komputer lub telewizor...

kontakt nawiązany...

Trwa to kilka godzinek...

- sory skarbie (zwracam się do PC lub TV), ale muszę odwiedzić kolegów, nie miej mi tego za złe

Wychodzę z domu, ta pogoda mnie bawi - trenuję samozaparcie...szczególnie przy braku zimowego obuwia...

ileż siły trzeba włożyć żeby nie tylko mówić sobie - nie trzęś się - ale i tego nie robić...

Kontakt oralny z butelką piwa, jedną albo kilkoma - ryzykowne - głupie rozmowy, a stopień głupoty adekwatny do liczby butelek z jakimi miało się kontakt...

Wersja optymistyczna zakłada powrót po jakimś czasie, kilka spojrzeń na którąś z moich stałych tu partnerek (TV - PC)

Zapadanie w przerywany sen, albo krótki spacer celem ćwiczenia samozaparcia...

(powroty do rodzinnego miasta)

Jak już napisałem DO JUTRA TO SAMO...

Jutro wracają demony mojej młodości...tej wcześniejszej...

przylatuje ojciec (tu nie o to chodzi, że boję się ojca - żeby ktoś nie pomyślał - to świetny człowiek...źle wspominam sytuacji które były gdy oni byli obok siebie), wraca to wszystko co było, nie użalajmy się, nie zastanawiajmy...

chciałbym przeżyć jedne spokojne święta...jedne jedyne...ja nie mówie o ogólnopanującej miłości...

ja chcę poprostu spokoju...

i mamo, tato...uwielbiam was, szanuję - naprawdę - tylko nie zróbcie znów tego samego, za długo to trwało

za dużo razy tak się działo, ze zbyt dużym natężeniem...zbyt mocno i tych rzeczy nie zapomnę.

Wiem, że oboje tu zaglądacie - nie mam odwagi powiedzieć wam tego wprost więc piszę tutaj...

Ja nie jestem wierzący, nie w ten sposób i święta nie mają dla mnie znaczenia, dla was może mają

nie wiem, nigdy tak naprawdę szczerze na pewne tematy nie rozmawialismy...

w każdym razie nie powiem tego wprost - napiszę tutaj

ŻYCZĘ WAM W TE ŚWIĘTA, ŻEBYŚCIE ZROZUMIELI JAK DUŻO MOŻECIE ZMIENIĆ W

ŻYCIU INNYCH OSÓB TYM CO SAMI ROBICIE

SZANUJCIE SWOJE DZIECI...ONE BĘDĄ SZANOWAĆ WAS...

TO SIĘ TYCZY CHYBA WSZYSTKICH RODZICÓW

(i proszę nie odbierajcie tego jako pretensji...może raczej jako dobrą radę)