(Nie)znajomy.

Jak zawsze spóźniona biegła, wymijając rozkrzyczane dzieci beztrosko goniące mydlane bańki, przechodniów pogrążonych w rozmowie...Jej starannie ułożoną fryzurę rozczochrał wiatr, świeżo pomalowane paznokcie pokancerowała o wygnieciony trencz, kiedy szukała w kieszeni wibrującego telefonu.

Palace. 8 p.m. Blisko statue.Będę w ga...

Bateria rozładowana. Nie zdążyła doczytać sms-a. Rozeźlona stanęła pośród tłumu. -Że też zawsze, cholera, coś się musi...-zaklęła pod nosem. Następnym razem już naprawdę będę na czas.-przyrzekała sobie, zerkając na zamkowy zegar wybijający dwudziestą dwadzieścia.-Ale co teraz? Jak go znajdę? Będę w ga...Galotach? Garnku na głowie?-usiadła na szerokich schodach pod kolumną, zastanawiając się, po czym pozna, że to On... Zaczęła się rozglądać...Uliczny grajek rzęził na gitarze I don't want to miss a thing Aerosmith, zakochane pary spacerowały przeglądając się w swoich odbiciach, jakiś kelner stłukł butelkę Pinot Noir, oblewając krwistoczerwoną cieczą śnieżnobiałą koszulę pewnej dumnej pani... Nagle poczuła, jak ktoś zdecydowanie dotknął jej prawego ramienia. Wyrwana z zamyślenia odwróciła się w stronę Nieznajomego.

- Dobry wieczór,Miss.-przywitał się z brytyjskim akcentem gentleman w nienagannie skrojonym garniturze, racząc Hope ciepłym spojrzeniem niebieskich oczu.

-Dzie-dzień do-bry.-wybełkotała zdumiona widokiem.

- Byłem pod Kopernik statue. Źle mnie pokierowałaś. Jak wynagrodzisz mi ten błąd?-zapytał, wchodząc w zdanie.

- Błąd? Czy dla takiego błędu nie jest warto błądzić?- zagadnęła.

-Hmm...-uśmiechnął się szeroko, patrząc na innocent girl z nieposłusznie rozwianymi, długimi włosami...