Jest 20:30. 

Już 20:31.

Można siedzieć całą noc i wyliczać minuty, patrząc jak teraźniejszość nie trwa w ogóle. Nie namacalnie.

Już sam ''enter'' jest przeszłością, może nie tak odległą, aczkolwiek już należy do przeszłości.

Czym jest ''teraz''? I jak długo istnieje?

20:32

Przeraża mnie ostatnimi czasy myśl, że nikt mnie nie będzie pamiętał za sto, dwieście, trzysta lat. Jakbym nie istniała.

A przecież istnieję, prawda?

P r a w d a?

To wpajanie od przedszkola tłumaczenia wszystkiego rozumem niszczy nas w pewnym momencie, bowiem powiedziano nam, że wszystko da się tak wyjaśnić.

A tu pojawia się temat ''śmierć''. 

A tu pojawia się moment, w którym wytłumaczenie ''to normalne'' nam nie wystarcza.

20:34

W pewnym momencie czas już będzie płynął bez nas, ktoś inny będzie za nas liczył minuty, które nieubłagalnie płyną.

Nie będzie słów między minutami.

Będą minuty nieprzerwane.

20:37

20:38

20:39

20:40