4.

...

Mimo małych problemów byliśmy z sobą, kłóciliśmy się, jak każda para potem godziliśmy. Pamiętam jak kilka dni przed moimi urodzinami miał wypadek, jednak nic go nie zatrzymało żeby przyjechać do mnie chociaż na kilka godzin.  Z biegiem czasu zaczynaliśmy mówić sobie coraz więcej. Jednak nie chciałam aby On wiedział o mojej chorobie. Teraz wiem, że to był błąd. Później było coraz gorzej... Rzadziej zaczęliśmy się widywać po szkole.. W szkole ze sobą nie gadaliśmy... Aż On nie wytrzymał tego.. Pamiętam jak do mnie mówił...:"jak widzisz, pomiędzy nami nie jest za dobrze".,"nie wiem co do ciebie czuje".. Czyli jednym słowem. TO był koniec.. Nie wiedziałam co z sobą zrobić.. Jeszcze nikogo tak nie kochałam jak Jego.. Powiedziałam, że muszę iść., ale on na pewno widział, że płacze... Pobiegłam do toalety. Zadzwoniłam po przyjaciółkę. Ona szybko przybiegła. Przytuliła... Nie chciałam wracać do klasy.. Wiedziałam, że nie mogę się wszystkim TAK pokazać. Wróciłam do domu.. Postanowiłam, że nie bd płakała... Weszłam do łazienki.. Mocno się wymalowałam, żeby nie było widać moich czerwonych oczu.. Wzięłam mojego psa pod pretekstem, że idę się przejść... Dobrze wiedziałam gdzie idę.. Chciałam pójść w miejsce naszego pierwszego pocałunku...

...