Zima tuż tuż!

Żeby nie napisać gówno, napiszę KUPA - ten wyraz oddaje mój stan ducha.

Czuję się jak wielka rzadka sraka... wiotka, słaba.

Szukam sensu życia.

Wczoraj stojąc w pewnym oświetlonym miejscu na świeżym powietrzu, zauważyłam pierwsze, drobniutkie płatki śniegu. Też je widzieliście Sraki Drogie?

Zima jest blisko!

Czuję się jak marnotrawny syn, który wrócił do swojej ojczyzny z niczym mimo tego, że miał takie wielkie plany i nawet zaczął je realizować, ale nie dał rady, poddał się, a teraz nie wie czy dobrze zrobił. Zastanawia się czy to dobrze, że wrócił... a co by było gdyby jeszcze walczył? Do końca? A może by wygrał?

Za jakiś czas spotkamy się Srajdy. Jak za dawnych czasów usiądziemy nad szklanką piwa i będziemy rechotać jak ropuchy w okresie godowym.

Teraz rzucam na was zaklęcie, które wymyślił KIET - "Curriculum vitae"

Trzymajcie się - Wasza szukająca sensu życia KRO!