Grzegorz Komarnicki

Mówiłeś jak to kochasz jak to twój świat barwy traci gdy nie ma mnie przy tobie, że zrobisz wszystko byśmy pozostali razem.
Gdy tylko "statek zaczął tonąć ty pierwszy ratowałeś się a mnie na śmierć w głębiny oceanu posłałeś"...
Ja przetoczyć krew bym sobie dał, byś tylko jakiś przekazał mi znak.
W ciemnościach własnego strachu pogrążony, omotany tobą jak owad pajęczyną...
Chce wydostać się, a to nie takie proste jest, bo zawsze znajdzie się ktoś kto będzie starał się, zniszczyć Cię !
Twoje życie w twoich rękach jest, pamiętaj by nie upuścić go bo gdy upadnie to straci swój kształt i choć nie wiem jak byś bardzo chciał nie będzie takie samo.
Tak bardzo skończyć z losem swym chcę ale ty nie pozwalasz wymazać z Pamięci "się".
Doskonale wiedziałeś że byłeś dla mnie wszystkim, a mimo to "Zburzyłeś" nas.

Kolejny dzień, kolejna noc i "NIC".