Why does it always rain on me.? 

Jest dosyć dziwnie. Dosyć smutno, buro i szaro. 
Zbyt głośno, zbyt burzliwie.

Zbyt niepewnie.

Niebawem wstępne. Obawiam się, że umrę milion razy do tej pory. Wolę nawet nie myśleć o tym, CO BĘDZIE JEŚLI.

Zawsze narzekam, kiedy mam zbyt dużo czasu na myślenie. Ostatnio przekonałam się, że jest jeszcze gorzej, gdy mam go za mało.

Nie mam czasu na rozmowy i na SPOKOJNE ŻYCIE, na w miarę standardowych obrotach.

Zrobiło się strasznie tłoczno....

Dziękuję Edkowi, za to, że jest w sumie zawsze, w każdej chwili... 

I jeszcze jednej osobie, która nawet nie wie, że każde jej słowo, daje mi trochę więcej zrozumienia i ufności. 

Misiu. Dobrze, że chcesz być przy mnie. Być w moim domu, patrzeć jak śpię, być  przy mnie kiedy się budzę, i ciąąągle trzymać mnie za rękę.