38+2, wielkanocnie :)

Wszystkim życzę wesołych Świąt Wielkanocnych! :)

Udało się zmieścić w sukienkę sprzed ciąży, aż jestem w szoku że dała radę się zapiąć, haha. Ale to miła odskocznia od leginsów i bluz na okrętkę.

Myślałam że zajączka już przywitamy rozpakowani ale wychodzi na to że maluchowi dobrze się siedzi.
Mnie za to rozpiera energia i bym coś robiła.

Wczoraj natchnęło mnie na przemyślenia, że za 2 tygodnie nastanie zupełnie nowa rzeczywistość, cieszę się na nią, ale też czuję że żegnam się z czymś dla mnie ważnym.

Za dawnym życiem, mimo że nie mogę się doczekać nowej przyszłości, będę tęsknić za tym co już mam/miałam.

Poza tym jest dobrze, juz lepiej mi się oddycha więc i werwy więcej mam, nareszcie po remoncie więc można "spokojnie" czekać. :D

Relacje niektóre się rozpadły, niektóre samoistnie przestały istnieć, widocznie musi tak być. Nie jest mi z tego powodu przykro, może momentami wspominam ale mam świadomość, tego co osiągnęlam dzięki ciąży, a w normlanych okolicznościach bym pewnie dalej powielała te same błędy. Czyli postawiłam na wewnętrzny spokój, na siebie, w końcu!
Przestałam otaczać się toksykami i sytuacjami które wywołują u mnie dyskomfort. W związku z tym zaczęłam być bardziej asertywna i na reszcie po długim czasie...(kilku latach), mówię jak coś mi zwyczajnie nie pasuje. Nie staram się dopasować do społeczeństwa bądź pod czyjeś dyktando. Niesamowite jaką wtedy się czuję ulgę i wolność.
Mam nadzieję, że dalej tak będzie jak będę w połogu, a jak nie to mam przy sobie świetną tarczę.

J.