coś, co nie daje ci spać...

Nie ścigam się, bo znam stawkę.
Celem nie jest podium, nawet nie meta.
Nie współpracuję z niczym i z nikim.
Nie zabierzesz mi nadziei.
Nie mam szansy na gwarancję wykorzystania szansy.
Nie mam gwarancji na otrzymanie kolejnej szansy.
Wiele hipotez, kilka możliwości, jedno rozwiązanie.
Podróże po umyśle, domysły, rozważania.
Nie jest fajnie, mówić, że jest fajnie gdy jest fatalnie?

Zabiorę Cię w podróż z kobietą bez twarzy.

Czuję odpowiedzialność za Ciebie.
Czuję, że poddajesz się, a później na siłę szukasz wyjścia.
Stwierdziłaś, że sama nie dasz rady.
Oczekujesz gotowego rozwiązania.
Przykro mi, tu go nie znajdziesz.
Chcesz zacząć od nowa, ale początków już nie będzie.
Jesteś na starcie, tuż za peletonem, ale widzisz tylko jego plecy.
Zrezygnuj z pogoni, pościgu za liderami.
Oni są dobrzy, robią źle, mimo że chcieli dobrze.
Marzenia zostały zniszczone, pozostał tylko ich ślad na betonie.
Wszystko się zmienia, ale by to zauważyć musisz się zatrzymać.
Spróbuj ułożyć puzzle życia, mimo zgubionych elementów.
Otwórz się, bądź ze mną szczera.
Pozwól mi zabrać Cię na wycieczkę po naszej przyszłości.
Nie pokarzę Ci ludzkiego świata, pokarze Ci nasz świat.
Biletem w tą podróż życia będzie pozostawienie za sobą przeszłości.
Zdecyduj, czy jesteś gotowa, czy nadal chcesz sypać sól na rany.
Tym sposobem ich nie zagoisz, to nie cudowny balsam.
Zacznijmy współpracować, a będzie łatwiej.
Uwierz w to, uwierz w siebie.