wszystko za życia

tsss, tęsknie za słońcem, tęsknie za opalonymi nogami, tak żebym miała na co narzekać, że już nie są blade

tęsknię za przesiadywaniem na łąkach, nawet tęsknie za bezcelowym spaniem na molo, kiedy nie szłam do szkoły, tęsknie za tym. Naprawdę, potrzebuję słońca, ciepłego wiatru na twarzy, chciałabym móc wybiec w trampeczkach i biegać po drzewach.

Tu nie o pogodę chodzi, to we mnie coś zamarzło. I doprawdy sama siebie nie poznaję, jestem w trakcie oglądania Into the wild, kurcze koleś autostopem przemierza cały świat, takie widoki za które chyba bym poświęciła wszytko, choćby jutru, ba nawet dzisiaj, ale co robię? Wyłączam film, otwieram książki i powtarzam 1605, 1610, 1621, wszystkie pokoje podpisane w Mitawie, w Dywilinie, prawo Keplera, czas przeszły niemiecki i wątki autobiograficzne w twórczości Mickiewicza.

chaos

                                   "Przyszłość jest chaotyczna i niepewna,                                                                                                                             gdyż chaos i niepewność

                                                       tkwi w samym człowieku."

Grudzień- w tym roku nie dał się zapić znieczuleniem

ani zgwałcić wierszem

posadził kwiaty korzeniami do góry

i pedefilsko obdarł drzewa do naga

masochistycznie kazał odwracać nam wzrok, kiedy

łamaliśmy pierwsze lody na samodzielnych bagnach

Przysypał świat grubą warstwą

prostactwa i kalectwa umysłowego

głowy bezbożnych posypał popiołem

wiernych rzucił na kolana

na nieposypanych solą drogach, za to posypanych nią ranach

największe zbrodnie dzieją się przeciez pod pierzyną

i nie dziw się wylegując się

na moich kryształowych posadzkach

wiedz- łzy też potrafią zamarzać