W marcu, jak w garcu.

To zdjęcie miało już być dawno na tym photoblogu.

Jednak w związku z licznymi sesjami, ułożonymi terminowo niezbyt daleko od siebie, zdjęcie gości tu dopiero teraz, a jeszcze mam co wstawiać, jak na tą chwilę.

Wczoraj byłam focić papisia, jednak zdjęcia wyszły okropne, ale papiś słodki <3

Robienie zdjęć na automatycznym, tak bardzo photography :D

Przysłowie całkiem trafne, nawet powiedziałabym, że baaaardzo.

Przez tą pogodę straciłam całkowity zapał do robienia zdjęć.

Od kliku dni w południe świeci piekne, ostre słonce.

Tak pod wieczór pada śnieg, deszcz bądź na przemian.

Spadł śnieg, jest go widoczna ilość.

A ja miałam nadzieję na jakieś pączki kwiatów, czy pierwsze listki.

No nic.

Fiona dostała cieczkę.

A chciałam od marca regularne treningi, co za...

Wszystko pod górkę, jak zwykle.

Obieganie drzew i wskakiwanie na ręce nauczone.

Niestety, nic nie może robić więcej, no bo nadaga.

Ma taką super budowę, jak work.

Byłyby z niej ludzie, gdyby była psem moim.

Ale jak zwykle jest inaczej.

Tak daleko, ale tak blisko od stałki.

Jeszcze dosłownie paredziesiąt złotych i jak trafię dobrą okazję to jest moja.

Szkoda tylko, że mama ode mnie pożyczyła cały hajs.

Ciekawe kiedy go zwróci -_-

Mam nadzieję, że w ogóle.

Nadia.