ok, będę teraz musiała nauczyć się z tym życ. mam nadzieję, że to tylko chwilowe.

powoli przestaję myśleć o tym w ten sposób. muszę olać te głupie myśli. wszystko jest w porządku, a ja robię z tego wielki problem. ta presja w końcu mnie omija, w końcu po dłuuugich rozmyślaniach doszłam do wniosku, że prestiż i wielkie pieniądze nie są ważne. w zasadzie.. medycyna nie jest dla mnie. oj nie. to nacisk z zewnątrz tam mnie nakierował. "Boże, pójdę gdzieś indziej i będzie wstyd". Wcale nie! to, że lubię to, czego aktualnie się uczę, nie znaczy, że muszę być od razu wielce lekarzem. ja nawet się do tego nie nadaję! to, że ludzie naoglądali się Dr. House'a i myślą, że będzie tak pięknie jak tam, to są w błędzie. zważając do tego na polskie realia jakie panują w publicznych szpitalach.. na pewno nie. Bo nie chce mi się wierzyć, że każdy nagle otworzy własną klinikę i będzie zarabiał kokosy. Ja już mam swój plan awaryjny i nie obchodzi mnie co powiedzą ludzie. Do medycyny trzeba mieć powołanie, a ja go nie mam, mimo iż przez chwilę mi się tak wydawało. To doprowadziło mnie do stanów lęków i załamania. "Nie dam rady, takie wysokie wyniki na maturze, tyle trzeba się uczyć." Od razu się skreśliłam. Tak naprawdę rzecz, która sprawia mi radość i daje satysfakcję, to tworzenie. Czegokolwiek. Szczerze mówiąc, gdybym była mężczyzną od razu wybrałabym kierunek związany z pracą fizyczną. Nie myślę o kopaniu rowów. Ale to zostawię sobie jako hobby. Wiem, że na tym bym nie zarobiła.
To dla mnie naprawdę najtrudniejszy wybór w życiu... Chciałabym nie przejmować się tym tak jak niektórzy.
Ale mimo wszystko wiem, że dopóki jestem z Tobą, będzie wszystko dobrze, bo w nas jest siła. I wiem, że razem możemy wszystko. Dlatego - byle do przodu! Skupić się na tym co jest teraz i nie myśleć za dużo o przyszłości, a przede wszystkim - nie bać się jej.

Moja najbliższa przyszłość to dzisiejszy wieczór i jutrzejszy koncert.
"Tańczmy!"