Czas goni nas...

Demotywatory by asia.

Z każdym kolejnym dniem czekałam, aż w końcu usłyszę świst. Malutki szelest...

Bym wiedziała, że jest i muska mnie po ramionach.

Wiatr. Pięć liter, które chciałam, by stały się moje.

Stały się moje. Chmury się rozstąpiły. Widziałam bezchmurne niebo w słoneczny dzień.

Ale po co mi wiatr?

Miałam cel, chyba było to szczęście.

Zachmurzenie i burze przyszły szybko, a deszcz zmył resztki celu.

Usycham w promieniach słońca.

Nie daję rady w walce z codziennością.

Jestem pustą lalką o imieniu: LOLA.

Nawet uczucia zostały skradzione.

Znikneły krople praawdy w sobie samym.

Zatracić siebie. Zgubić wartości i swoją radość.

Zgubiłam.

Popełniłam zbrodnie. Zamordowałam siebie od środka.

Ciekawe czy jestem godna na zmartwychwstanie?