czyżby 'moja depresja' powróciła? czyżbym nadal coś do Ciebie czuła?
Jak to jest, że według wszystkich jakich znam jesteś skurwielem.. a ja takiego skurwiela kocham..

Mam nieskończone 16 lat, czy to możliwe, że znalazłam 'tą' prawdziwą, szczerą miłosc? Taką jaką zawsze oglądałam na Disney Channel. Księżniczka odnalazła swojego księcia, który okazał się zwykłym stajennym. Nie uważam Cie za stajennego. Jestem głupia. Zastanawiam się co robię ze swoim życiem. Czuje coś do Ciebie, jednak ukrywam to. Nikogo to nie obchodzi.. mam takie wrażenie. Przepraszam, że tak mówię.. ale tak myślę. Masz w dupię to, że jest mi źle. Nie mam Ci tego za złe, owszem jesteśmy przyjaciółkami, truje Ci cały czas o tym samym, to może byc irytujące, ale nie mam innego takiego przyjaciela jak Ty. Nie wiem co mam robić, nie mam kogo sie poradzić. Jestem w czarnej dupie - jak zwykle zresztą.Chciałabym po prostu przestać myśleć. Przestać cokolwiek czuć, uodpornić się na wszystko co mnie otacza. Zamknąć oczy i zapomnieć o tym co sprawia ból, o ludziach za którymi tak cholernie tęsknię i o wspomnieniach do których zbyt często wracam. Chciałabym choć przez chwilę czuć spokój i niczym się nie przejmować. Ale wiem że pragnę niemożliwego. To tylko ciche wołanie o pomoc, bo już sama nie potrafię ogarnąć własnego życia. 

potrzebuje kogoś kto mnie wysłucha. Nie musi nic mówić, po prostu żeby mnie wysłuchał..

a co z Kamilem?- pokłóciliśmy się i pogodziliśmy.. czy to ma sens? .. On chce żebym się do niego zbliżyła, a ja chyba nie chce..
Nie czuje tego co on, w sumie nic nie czuje. Czy to czyni mnie dziwką? wykorzystuje go żeby zapomnieć? - Nie. nie chce go ranić, będąc z nim uszczęśliwiam go. Mogę udawac, jestem w tym bardzo dobra. Tak, bede udawać.. - to głupi pomysł.. nie daję rady już udawac. 

DO DUPY TO WSZYSTKO.