Patrze na to zdjecie i usmiech promienieje na twarzy. Pamietam ten wieczor. Byl taki...inny.

Rozpierdol w pokoju, ladny, nie? Wiem, wiem^^ zdjecie dziwne, bo kazdy z nas wyszedl jak pedalek :D

dlatego ma to cos :) i ja mialam biale skarpetki jako jedyna^^ i dziwna mine,jak kazdy z nas :]

Kurcze, na tym zdjeciu wazylam 2 kg wiecej...to takie dziwne. I uda mialam grube jakies. No niewazne ;x

Tak, nie moge spac. Mysle, ze jutro czeka mnie rozmowa, dosc nie mila. Boje sie.

Bedziemy mieli prawie caly dzien na wyjasnienie wszystkiego. To duzo czasu. A i tak boje sie, ze nie bede miala odwagi czegos powiedziec. Przelamie sie, bo musze. Ale czy chce? Ta kwestia zostaje zamknieta.

To kolejna paranoja, ktorej nie ogarniam. Czemu? Nie chce. Po prostu.

Pisze z Gumcajsem, jeny, poprawia humor. I Adek jest, w koncu. I Brutall mnie meczy, chuj wie czego.

Dzis juz nie zasne, tak czuje. Nie umiem. Probowalam. Przewracam sie z boku na bok ze lzami w oczach. Po czym nagle wybucham placzem. Taki caly dzien. I juz 6 raz skladam komorke. Bo rzucam nia o sciane. Miskowi urwalam glowe. Moze mi wybaczy...?

Pojde w slady Gumcajsa i zaczne pisac bloga. Bedzie lepiej.

Znow sie ludze, ze to tylko jakis obledny koszmar. Po co sie oklamywac?