zdjęcie stare, ale jare. nic bieżącego nie mam, bo wszyscy dookoła robią zdjęcia a ja nigdy ich nie dostaję. więc przykro mi, wakacje 2011 to są chyba.

no i tak, święta zleciały jak z bicza strzelił. powoli trzeba już myśleć o powrocie do Krakowa. naprawdę nie wiem, jak ja się zabiorę z tymi wszystkimi tobołami. nie dość, że w tą stronę ledwo dałam radę, to jeszcze z powrotem będę miała więcej rzeczy. help, I need somebody! T_T (najlepiej tragarza...)

zostało mi trzydzieści cztery lektury do przeczytania. na pewno wszystkich nie ogarnę, także teraz skupiam się na tych prawdopodobnych, które mogą być na egzaminie. w ogóle strasznie zła jestem na siebie, że się za to wcześniej nie zabrałam, tylko jak zwykle odwlekam wszystko do ostatniej chwili. no cóż, teraz już nie ma przeproś, zerówka za trzy tygodnie. powodzenia sobie życzę xD

odwiedziłam dziś liceum. ach, ile wspomnień! i jacy wszyscy nauczyciele nagle życzliwi się zrobili... i nawet profesor L. mnie miło przyjął, choć spodziewałam się, że od razu przez okno wylecę. no, ewentualnie przedtem każe mi oddać strój xD na szczęście moja trzymiesięczna absencja skomentowana została jedynie: "Hanuś! Wieki Cię nie widziałem!". jak stwierdziło moje dziecko, on uwielbia absolwentów.

dygresja na dziś: Hobbit.

a co, będę mainstreamowa.

wybraliśmy się grupą pięcioosobową do kina, na seans 3D. nie powiem, komfort oglądania jest wyższy - mam porównanie, bo kilka dni później widziałam wersję 2D. jeśli chodzi o fabułę, to jest dość zgodna z książką; kilka wątków zostało dodanych, ale można to wybaczyć, bo przyspieszają akcję i nadają wartkości. obsada została dobrana wspaniale: Martin Freeman jako poczciwy hobbit-domator jest wręcz idealny. Thorin Dębowa Tarcza (Richard Armitage) budzi respekt od pierwszego wejrzenia, a Gandalf (Ian McKellen) znany już z Władcy Pierścieni jest fajnym punktem odniesienia do trylogii moim osobistym faworytem natomiast jest Aidan Turner w roli Kiliego. mniam mniam ;) jeśli chodzi o wykonanie, to film robi ogromne wrażenie. hollywoodzki rozmach widać w nim od samego początku. muzyka, krajobrazy - coś niesamowitego. ogólnie polecam, polecam i jeszcze raz polecam!

jakoś tak nieskładnie dzisiaj. no dobrze, czas kończyć (się). naprawdę, jak zobaczyłam Wańkowiczową Karafkę La Fontaine'a to mi ręce opadły z szelestem. na pewno całości nie przeczytam, choćby skały srały a mury pękały. no fizycznie niemożliwe, no.

dobra, tyle.

i piosenka na dobranoc.

http://www.youtube.com/watch?v=7tOo2OMUhB8

Far over the misty mountains cold

To dungeons deep and caverns old

The pines were roaring on the height

The winds were moaning in the night

The fire was red, it flaming spread

The trees like torches blazed with light