dylematświata

W chuj tych kluczy , mało drzwi to boli.

Nie ma słów , życie skurwiel się nie pierdolli .

Jak lek  dusza leczy , leci ze słowem .

Jad odbicia luster wchodzi nam na głowę .

Mam mowę , mam nowe gwiazdy na niebie biją jak serce.

Kolorowe jest miejsce gdzie coś w ręce w podzięce .

Za , polegnę na , w temacie zna ktoś misto gdzie ...

Zazdrość jak ość wbija się w gardło.

Dziś umarło uczucie oddania.

Bez wahania jak wachadło pochłania taka mania .

Za pieniądze kult zabijania , przecież badania człowieka wyjaśnią wszystko.

Wytłumacz jak rozumiesz teraz słowo przyszłość?

Przyszło tu szybko jak magnez przyciąga .

Przysięga nie wierna przed sobą to wojna.

Upojna noc , spokojna jak wiatry .

Powiedzmy , że klimat trzeźwość jest już martwy .

Zżarta przystań przy sumieniu świecy .

Oglądasz się przed siebie , chroń skurwielu plecy .

To ty , to ja , to nasze zamiłowania .

Nasza gra , zbrodnia i dokonania .

Masz mój miecz bierz go bez wahania .

Masz tak mocne ostrze , że zajebiesz bałwana.

Masz to wszystko , te pozory , moje myśli , zaufanie i korzyści.

Wszyscy wyszli jesteśmy już sami , usiądź włącze ci film stworzony naszymi marzeniami .

Przepraszam w nim owładnięty pragnieniami , gdzie przechświat żyje schematami , skrótami chodzi skradzionymi butami.

Ale spokojnie wiem , że przecież kiedyś nie będziemy sami ...

Gdy w końcu zaczniemy mówić sercem nie ustami....