W czasach lepszych niż obecny rozkład, pojawi się on, zbawiciel, człowiek wielkiej miłości i pogardy, stwórca, którego nieodparta siła nie pozwoli mu pozostać bezczynnym, którego samotność ludzie mylnie postrzegają jako ucieczkę od rzeczywistości  podczas gdy to tylko sposób jego poznawania i przyjmowania rzeczywistości, tak więc, kiedy pewnego dnia znów się pojawi, przyniesie im wybawienie, ocali świat od przekleństwa idee panującej dotychczas. Człowiek przyszłości, który wybawi nas nie tylko od dotychczasowej idei, ale także od tego co musi z niej wyniknąć, wielkiego niesmaku, nihilizmu, samounicestwienia: on będzie niczym bicie dzwonów w południe, uwolni nasze umysły, przywróci światu cel, a człowiekowi nadzieję, ten Antychryst i antynihilista; zwycięzca Boga i nicości  pewnego dnia musi nadejść.

NIetzsche