Dupa.

Tak jak w tytule. 

Nie pisałam już dawno i ogólnie to trochę się zmieniło. Niby mam ten  dobry nastrój i wszystko niby ok , moja pewność siebie wzrosła, poczucie bezpieczeństwa również. Pozbyłam się też wielu niepotrzebnych (społecznych) uczuć. Dobrze mi z tym,dzięki temu mogę mieć spokojnie wyjebane na każdą osobę,która mnie skrzywdzi i sama mogę bez skrupułów krzywdzić innych. Jedyne co mnie nie opuszcza to chroniczne uczucie pustki ,odrzucenia i samotności wynikające z braku przyjaciół ,akceptacji oraz autoalienacji co z kolei powoduje narastającą złość i agresję. Bardzo bym chciała ,żeby każda osoba ,która miała jakokolwiek kontakt ze mną zniknęła z moich własnych rąk. Nie ma osób ,na których mi zależy dlaczego ? Bo już mi nie zależy. Głupie pytanie i głupia odpowiedź. Nie zakeży mi na nikim ,przejawy odrzucenia odczuwam jeszcze choć już w mniejszym stopniu niż kiedyś. Mimo to sama nie potrafię nawiązać kontaktów z ludźmi oczywiście w chwilach kiedy zależało mi jeszcze na kimś nikt nie chciał mnie znać. Teraz ja nie chce. Mogę spokojnie z czystym sumieniem w końcu stwierdzić ,że NIENAWIDZĘ WSZYSTKICH ! Bez wyjątku oczywiście. Mój umysł jest przez to spokojny ,a im gorszych przejaw odrzucenia doznaje (które zresztą ostatnio sama prowokuję) tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu ,że będzie mi dane niedługo zrobić to o czym marzę o dawna. Choćby miało to kosztować życie uliśtam osób.